Vang Vieng, dag 14 t/m 17

Na een 5uur durende busreis vanuit Luang Prabang kwamen we uiteindelijk aan in Vang Vieng. Zwaar bepakt en beladen (ondertussen met een halve hernia) gingen we op zoek naar een verblijf, want ook hier hadden we nog niks geboekt. Toen we het eerste de beste restaurantje inliepen om naar informatie/de weg te vragen, zat daar heel toevallig onze Engelse vriend Pete, wat toevallig! Hij heeft ons toen naar het verblijf Phoomchai geloodst waar we redelijk goedkoop in een bungalowhutje konden verblijven. Na al onze spullen daar gedropt te hebben zijn we wat gaan eten in het ooit zo bruisende 'centrum' van Vang Vieng. Wat ons meteen opviel was dat er in de meeste restaurants/bars grote tv schermen hingen waarop Friends werd uitgezonden (3x hoera voor dit heugelijke feit). De volgende dag was het plan om te gaan tuben, een activiteit waar deze stad om bekend stond/staat, dus we waren erg benieuwd. Blijkbaar was dit 'vroeger' (lees tot op een half jaar geleden) een toeristische trekpleister voor jongeren die graag zo zat als een schup met een band de rivier overtuubde, en waren er overal barretje te vinden langs/aan deze rivier. Helaas zijn er blijkbaar veel ongelukken gebeurd/doden gevallen en zijn al deze barretjes gesloten of weggehaald. Vol verwachting gingen we samen met Pete met een tuktuk richting de rivier, en rolde we onze tube in. De rit zou zo'n 2 uur duren en we dachten dat we in die tussentijd wel ff lekker konden bijbruinen in ons bandje. Helaas was het alleen de 1e 5 minuten leuk, en na 3x vastgezeten te hebben door het laagstaande water werd het al wat saaier. De rivier was erg rustig en we dobberde in een karig tempo vooruit. Toen na een half uur de zon ook nog verdween en de temperatuur daalde waren we er eigenlijk al wel klaar mee, maar toen moesten we dus nog wel even. 1,5 uur later kwamen we verrimpeld en wel aan aan het einde van onze tuberit. Het was leuk om een x gedaan te hebben maar na alle wilde verhalen hadden we er toch wel wat meer van verwacht! 's Avonds zijn we wat gaan eten bij een restaurantje (1 van de weinige tenten waar geen Friends aanstaat) en vervolgens naar een Irish pub gegaan met Sanne, Joseliene en Christina die we leerde kennen op de slowboat, hun vrienden Roy en Roger, en onze mattie Pete. Na een gratis welkomstcocktail (gierige Hollanders..) zijn we naar een openlucht bar tegenover gegaan waar de meeste mensen zonder shirt liepen, al was dat voor sommige echt geen goed idee. Aan de bar mocht er gedobbelt worden om gratis/korting op borrels (zo gejat van Bolle;)..). Vervolgens zijn we naar club Moon gegaan, waar voornamelijk veel locals te vinden waren. De dj had een uitgebreide playlist van zo'n 10 nummers, en toen hij zijn plekje even verliet zagen we onze kans schoon om zelf maar even achter de djbooth te kruipen. Helaas werd dit niet erg op prijs gesteld en was het dus snel weer gedaan met dit idee. Toen de tent dichtging moest er nog even gegeten worden en kocht Elles een pak koekjes, die helaas door Robin en Pete overal heengeslingerd werden. De 2e poging tot voedsel was een crepe op straat, om vervolgens terug te gaan naar onze hut na een geslaagde avond.
Op dag 3 in Vang Vieng wilde we graag een grot bezoeken die zich op zo'n 20 min per tuktuk van ons verblijf bevond. Na een ontbijtje (natuurlijk met Friends op de achtergrond) besloot Pete dat hij het watje ging uithangen en niet mee ging naar de grot vanwege zn kater. Uiteraard gingen wij wel, die hards die we zijn. Toen we bij de grot aankwamen mochten we eerst tot onze verrassing een ontzettende steile 'trap' beklimmen van vele meters hoog (hoogtes inschatten is niet onze sterkste kant), voordat we deze grot echt inkonden. We merkten al snel dat we niet echt goed voorbereid waren (ondanks onze mooie hoofdzaklamp), want we droegen slippers en Robin had voor de gelegenheid maar eens een jurk aangetrokken (hahaha!). We zijn daarom de grot maar een stukje ingegaan omdat Robin helaas niet verder kon. Toen we de grot weer uitgeklommen waren zijn we onder aan deze berg gaan zwemmen bij een meertje wat Blue Lagoon heette. Bij het meertje hingen een aantal schommels in het water en kon je als een Tarzan het water inslingeren. Toen de zon onderging zijn we teruggegaan om vervolgens 's avonds wat te eten bij 1 van onze ondertussen favoriete restaurantjes. De volgende dag was het alweer tijd om met een minibusje uit Vang Vieng te vertrekken, een 3 uur durende reis richting de hoofdstad van Laos; Vientiane.

Snel meer! xxxx