Dag 18/19/20/21 Vientiane, Laos & Bangkok Thailand

Met de reis naar Vientiane kwam het einde van de tocht door Laos alweer in zicht. Vientiane is de hoofdstad van Laos en is niets meer dan een grote stad. Omdat er niet veel leuks te doen is, moois of cultureels te zien is, wisten we van te voren dat we hier niet lang wilde blijven. Toen we aankwamen hebben we samen met Pete als echte sloebers alle accommodaties afgelopen opzoek naar de goedkoopste met de beste prijs/kwaliteit verhouding. Nadat we de hele straat waren afgelopen bleek natuurlijk dat het eerste hotel het meest in aanmerking kwam. Toen we binnen kwamen om in te checken werden we warm onthaald door het personeel wat in de lobby hun kerst/O&N dansjes en liedjes aan het oefenen was. We werden bijna gek door hun gebruik van de repeat knop toen we gelukkig naar boven konden. Het was al laat en we hadden honger dus we hebben de tassen weg gezet en zijn toen maar meteen gaan eten. Na het eten ging Pete zijn eigen weg en ontdekten wij een nieuwe nightmarket die zijn we even gaan bekijken. We gingen met vrolijke gezichten weer naar huis en naar bed want we hebben onze armbandjes collectie weer kunnen uitbereiden. De volgende dag was een zeer sportieve dag, we hebben namelijk lekker heel de dag gewandeld in de bloedhete zon. De wandeling ging naar de enige tempel die de moeite waard was om te gaan bekijken. Toen we er eindelijk aankwamen bleek dat we er entree voor moesten betalen... Stel puuten dat we zijn hadden we daar geen zin. We hebben van buitenaf een mooie foto gemaakt en zijn er toen lekker in de tuin gaan liggen zonnen. We gingen op tijd weer terug want om 16.00 uur werden we opgepikt om aan onze rit naar Bangkok te beginnen. Dat betekende een definitief afscheid van Pete (die ging de volgende dag naar Vietnam) en weer een gezellige nachtrit waarin we absoluut niet konden slapen. Om 6.00 uur 's ochtends arriveerden we in Bangkok en hebben we ons naar Cozy guesthouse laten verschepen per tuk tuk. Daar aangekomen hebben we besloten om als eerste maar eens even onze nachtrust in te gaan halen. Toen we wakker werden waren we in een enorme winkelmood en besloten we naar de mega malls te gaan. Omdat we ons al zo ingeburgerd voelde wilden we net als de locals met de bus gaan. Behalve dat de bus uit het jaar nul kwam en het ontzettend warm en zweterig was daar binnen was het een groot succesverhaal. We zijn snel en goedkoop zonder oplichterij op plaats van bestemming aangekomen. Na de zweetbus was de airco van de Malls echt een verademing, helaas konden we nog niet echt veel leuke winkels vinden. De winkels verkochte boeken, electronica, rotzooi, lelijke kleding of leuke spullen die onbetaalbaar waren. Dus onze missie werd opzoek naar de H&M en de Zara, deze hadden we al snel gevonden. Robin ging in de H&M opzoek naar een korte broek omdat ze er al een paar versleten had. Wat blijkt in de gehele H&M geen shortje te krijgen en dat in een land waar het altijd zomer is... Wel hebben we allebei wat leuke shirtjes kunnen scoren. De Zara was een grote teleurstelling van al de dik overprijsde kledingstukken werden we zwaar depressief en besloten niet veel later om maar weer naar huis te gaan. We hebben even gerelaxed en ons opgefrist op de kamer om vervolgens naar khoa san road te gaan op zoek naar kaartjes voor een Ping Pong show. We hadden hier van Giel al veel over gehoord maar wilde het toch met eigen ogen zien. We hadden nog geen twee stappen gezet en er werden vrijwel meteen kaartjes aangeboden, zo makkelijk gaat dat gewoon. En voor degene die niet weten wat een zo'n show inhoud google het maar even want het is te smerig om te omschrijven op onze blog ;) Met een tuktuk werden we naar een achterafwijk verscheept waar het gebeuren plaats vond in een cafe. Onderweg waren we allebei wel een beetje gespannen. We vroegen ons af of er wel meer vrouwen zouden zijn, of alleen vieze oude mannen. Eenmaal aangekomen bleek dat het volksvermaak was voor alle rangen en standen.. Er waren mannen, vrouwen, stelletjes, vriendengroepen, toeristen en locals.. Ondanks wat Giel ons allemaal al verteld had waren we toch nog diep onder de indruk. Het was een: moet je gezien hebben, eens maar nooit meer gevalletje.. De rest van de avond hebben we ons nog vermaakt op khoa san road. De volgende dag zijn we per boot verhuisd naar Bangkok Chinatown.. Eenmaal aangekomen bij de pier in Chinatown begon de zoektocht naar accommodatie weer. Deze keer was het erg moeilijk om iets te vinden. Na een eind te hebben gelopen sprak een of andere chinees op straat ons aan, hij wist nog wel een hoteltje. Het hotel bleek weer een typisch gevalletje aziatische gevangenis.. Maar goed het was goedkoop en we waren onze zoektocht meer dan zat. We hebben onze spullen op de kamer gezet en zijn de wijk weer ingegaan.We gingen op zoek naar het treinstation om kaartjes te kopen voor onze reis naar Koh Phangan. Het treinstation was zo gevonden maar aan treinkaartjes voor een fatsoelijke prijs was niet meer te komen.. We hadden er geen rekening mee gehouden dat ook de rest van thailand vakantie had en de feestdagen in het zuiden wilde vieren.. Hierdoor waren we verplicht om lichtelijk overprijsde tickets te kopen voor een nachttrein. Morgen avond zouden we vertrekken naar het zuiden, naar party island Koh phangan! In de tussen tijd hebben we nog wat rond geslenterd in Chinatown. Het was een wir war aan straatjes met kraampjes en zo gigantisch veel mensen dat je aan alle kanten plat gedrukt werkt. Kortom houdoe en bedankt Chinatown, wij komen niet meer terug..